Η δυσανεξία της λακτόζης είναι η πιο κοινή δυσανοχή υδατανθράκων και μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή της ζωής τους, εμφανίζουν ηπιότερη ή σοβαρότερη μορφή δυσανεξίας στη λακτόζη.
Αίτια
Η δυσανεξία αυτή οφείλεται στην ανεπάρκεια της λακτάσης, ενός ενζύμου που διασπά τη λακτόζη, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό. Υπάρχουν τρία είδη υπολακτασίας:
- Πρωτογενής υπολακτασία: Κατά τη γέννηση, παρατηρείται μέγιστη δραστικότητα του ενζύμου αυτού, η οπόια όμως με την πάροδο του χρόνου μειώνεται. Ο ρυθμός μείωσης ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Στον ενήλικο πλυθυσμό, το 70% παρουσιάζει πρωτογενή υπολακτασία. Παρόλα αυτά, η σχετική έλλειψη του ενζύμου μπορεί να μην επιφέρει συμπτώματα και τα άτομα να μην χρειάζεται να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά.
- Δευτερογενής υπολακτασία: Αυτή παρουσιάζεται ως συνέπεια της γαστρεντερίτιδας ή της κοιλιοκάκης, όπου παρατηρείται μειωμένη δραστικότητα της λακτάσης.
- Συγγενής υπολακτασία: Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει καμία δραστικότητα της λακτάσης. Η κατάσταση αυτή είναι όμως πολύ σπάνια.
Συμπτώματα
Όταν παρατηρούνται διαταραχές στη δραστικότητα της λακτάσης, η λακτόζη εισέρχεται αδιάσπαστη στο έντερο και προκαλούνται τα εξής συμπτώματα:
- Διάρροια
- Πολλά αέρια
- Πόνος στην κοιλιά
- Φούσκωμα
- Αίσθημα καύσου στο στομάχι
Διατροφική αντιμετώπιση
Η ανάγκη για περιορισμό της κατανάλωσης γαλακτοκομικών εξαρτάται από το βαθμο ανεπάρκειας της λακτάσης. Όσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημά, τόσο περισσότερο πρέπει να προσέχετε, καταναλώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα γαλακτοκομικά και ιδιαίτερα γάλα αγελάδας. Συνήθως συστήνεται η αποφυγή τους για ελάχιστο χρόνο όταν γίνεται η διάγνωση, μέχρι να αποχωρήσουν τα συμπτώματα. Έπειτα θα πρέπει να γίνεται προοδευτική επανένταξή τους στο διαιτολόγιο ανάλογα με την κάθε περίπτωση.
